DD

In de Drunense Duinen mis ik Frits weer. Dit is de plek waar we zoveel samen gedaan hebben. Het is prachtig najaarsweer en ik zou zo graag met hem onze vertrouwde plaatsen zijn gaan verkennen.
Ik heb kennis gemaakt met de mevrouw waar hij voor mij van geweest is, samen zaten we bijna te grienen omdat hij er niet meer is. En voor haar vond ik het mogelijk nog erger want zij heeft toen al noodgedwongen afscheid van hem moeten nemen en nu eigenlijk nog een keer. M’n Frits, m’n kleintje m’n mummel.
Zonder Frits zijn de DD niet wat ze waren. Ik ben benieuwd hoe het wordt met Otch. Niemand weet het en ik ook niet. Het komt allemaal vanzelf, gewoon afwachten en verder leven. Adem halen, eten, slapen. De tijd verstrijkt en misschien heelt hij ook