Onderhandelen

Paardenhandelaren zijn nog erger dan autohandelaren, er zit geen teller op die terug gedraaid kan worden. Je moet echt op je eigen gezonde verstand afgaan en niets geloven wat er over het dier gezegd wordt. Zelf kijken, zelf voelen, zelf ervaren. En dan moet je nog weten wat zo’n beest waard is. Gelukkig kijk ik al jaren dagelijks op de marktplaats en kan daardoor wel een inschatting maken.

Deze is dus duur. Minstens duizend te duur en hij is zo duur vanwege dat kleurtje. Wat natuurlijk een argument van niks is. Ik had dan ook liever particulier gekocht, maar ja, vakje jammer*.

Het komt er op aan sluw te zijn argumenten te verzamelen. Niet te geïnteresseerd te lijken. En dat kan ik nou niet. Ik heb geen poker face en spuit geen botox. Maar ik koop hem toch dat weet ik al...Ik kan het niet laten, als een glanzende appel, een ongezond groot stuk aardbeientaart, een te mooie man ik wil hem hebben.
Waar is mijn gezonde verstand gebleven.

*Imaginair vakje in ieders hoofd waarin gestopt kan worden wat toch niet meer te redden valt. Vakje dicht niet meer aan denken en weg is het. Diep onderin dit vakje zit nog een verborgen laatje dit heet schaamte, maar daar hebben we het niet over