Heen en terug
Het verschil is dat Och op de heenweg als we naar het bos lopen steeds niet verder wil en overal aandacht voor moet hebben. Hij schrikt van alles en niets en is maar moeilijk te overtuigen om mee te lopen. Rustig blijven Mrie.
Op de terugweg durft hij zelfs al heel voorzichtig langs koeien, stapt meneer lekker door. Ik nam de proef op de som en expres nog een keer langs een weitje met koeien gelopen. Alleen de koe die het allerdichtst bij stond en ineens achter een boom vandaan kwam was nog eng. Ocho gaat gewoon zo ver weg mogelijk van de koeien af lopen en ik houd zijn hoofd een beetje naar de andere kant afgewend.
Het is een goede gewoonte om met hem naar het bos te lopen omdat hij dan nog duidelijk een beetje hyper is maar die flauwekul over die koeien gaan we dus aanpakken.
Het is denk ik een kwestie van aanpakken en niet zeuren.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage