In de ban

Hoewel er natuurlijk geen vlaggetje met zijn naam op stond heeft Dief het gepresteerd een paar keer op het erf van de stallen te poepen. Gedrag wat ik niet zo goed van hem ken omdat ik er altijd voor zorg dat hij “leeg” is als hij de auto in gaat.
Als we hem betrappen is het geen probleem, even de mestschep en het is zo opgeruimd.
Nu heeft de staleigenaar hem niet betrapt maar is er in getrapt. En dat vond hij natuurlijk niet zo leuk, heel begrijpelijk en heel vies.
Nu hebben we straf, dief moet voortaan aan de riem op het erf.
De rest van de hondeneigenaren moeten dat ook, maar hoeven dat volgens eigen zeggen niet omdat zij hun hondjes altijd dicht bij zich en in de gaten houden.
Voor dief vind ik er geen klap aan als hij vast moet. Daarom gaat hij nu wat minder mee, eigenlijk alleen nog als we met z’n drieën het bos in gaan.
Ik vind het oneerlijk vanwege het ontbreken van dat vlaggetje, misschien was het wel van een van zijn eigen honden... en nu zijn wij de pineut. Ik voel mij zielig en eenzaam zonder Dief.