Waar val je op...

De eerste indruk had ik op internet. Er was of een goede fotograaf bezig geweest of ik had te maken met een fotogeniek paard. Hoe dan ook hij was trots, blij, nieuwsgierig. Er stonden een paar rechte benen onder. Hier en daar wat stijl en wat nauw maar dat maakt voor een LMJK paard niet zoveel uit.

In de stal vond ik een heel ander paard, een met een dikke snotneus en verlopen blik. Een behoorlijke wond op zijn knie en een heel andere kleur dan de foto’s op het internet. Die waren dus duidelijk even gefotoshopt om de boel op te leuken. Hij was niet bruingrijs maar grijs grijs, muisgrijs. Tot zover de afdeling “even slikken” Waar ik nou wel voor viel was braafheid een paard wat goed opgevoed is, niet angstig. Wat duidelijk met zorg behandeld is en een geliefd veulen geweest is. Ik pak zijn voetjes en hij vind het best. Ik duw hem opzij en hij zet keurig een pasje weg. Ik loop met hem rond en hij volgt braaf zonder op mijn tenen te gaan staan. Ik laat hem een pasje naar achter doen en vervolgens een pasje draaien om ze zien of hij zijn achterbenen wel goed opneemt. Hij vind het wel best. Ik voel aan zijn zaakje of hij er wel echt twee heeft en hij kijkt naar de mensen in de verte en vertrekt nog geen spier.

We spelen met hem, jagen hem weg, laten hem draven, galopperen, springen eens op en neer naast zijn schouders. En als we hem roepen komt hij rustig weer naar ons toe.
Daar val ik nou voor; braaf maar wel nieuwsgierig.