Spijt
Heeft u het wel eens, spijt? Spijt komt altijd pas achteraf en soms zelfs pas na jaren. Hoe gaat dat liedje ook eens weer eens:
Don’t it always seem to show that you don’t know what you’v got ‘till its gone.
Ik prijs mij gelukkig dat ik van weinig dingen spijt heb. Ik weet meestal best goed wat ik wil. Helaas neem ik soms te grote passen. Grote passen snel thuis en dat werkt dan niet. Ik poog dan zo snel mogelijk de zaken in het vakje jammer te stoppen en er niet meer aan te denken. Maar bij sommige dingen lukt dat niet, het blijft knagen en valt dan automatisch in het vakje spijt.
Er is een ding waar ik vreselijk veel spijt van heb.
De eerste vier jaar dat ik Frits had woonde hij op de Leijehoeve in Cromvoirt. Ik ben daar weggegaan omdat ik het niet meer naar mijn zin had. Er was een bijzonder dominante klant bij gekomen op stal en aangezien ik ook zo’n dominant kreng ben, botste dat. Tegelijkertijd werd alles groter en professioneler en met al die veranderingen kon ik even niet om. Elke keer als ik bij Frits was werd ik chagrijnig.
Ik hielp vaak mee met opstrooien, buiten zetten en noem maar op. Maar dat was niet meer goed want het moest professioneler, helaas werd me dat niet direct verteld. En dat voelde als stank voor dank. Na een botsing met staleigenaar hierover, heb ik heel impulsief opgezegd. Ik dacht toen nog dat er pensionstallen zat waren.
Er zijn ook stallen zat, maar vind maar eens een stal waar het echt naar je zin is. Nu vijf stallen verder heb ik geleerd dat er geen stal is waar de paarden het beter hebben dan op de Leijehoeve. Oh, wat zou ik toch graag de klok terug draaien. Ik had beter moeten zien dat het voor de paarden daar zo goed is en mijzelf op het tweede plan moeten zetten.
Bij ons thuis zeggen ze dan: “Achteraf kijk je een koe in zijn kont.” Maar wat is dat zuur zeg. Spijt.
Don’t it always seem to show that you don’t know what you’v got ‘till its gone.
Ik prijs mij gelukkig dat ik van weinig dingen spijt heb. Ik weet meestal best goed wat ik wil. Helaas neem ik soms te grote passen. Grote passen snel thuis en dat werkt dan niet. Ik poog dan zo snel mogelijk de zaken in het vakje jammer te stoppen en er niet meer aan te denken. Maar bij sommige dingen lukt dat niet, het blijft knagen en valt dan automatisch in het vakje spijt.
Er is een ding waar ik vreselijk veel spijt van heb.
De eerste vier jaar dat ik Frits had woonde hij op de Leijehoeve in Cromvoirt. Ik ben daar weggegaan omdat ik het niet meer naar mijn zin had. Er was een bijzonder dominante klant bij gekomen op stal en aangezien ik ook zo’n dominant kreng ben, botste dat. Tegelijkertijd werd alles groter en professioneler en met al die veranderingen kon ik even niet om. Elke keer als ik bij Frits was werd ik chagrijnig.
Ik hielp vaak mee met opstrooien, buiten zetten en noem maar op. Maar dat was niet meer goed want het moest professioneler, helaas werd me dat niet direct verteld. En dat voelde als stank voor dank. Na een botsing met staleigenaar hierover, heb ik heel impulsief opgezegd. Ik dacht toen nog dat er pensionstallen zat waren.
Er zijn ook stallen zat, maar vind maar eens een stal waar het echt naar je zin is. Nu vijf stallen verder heb ik geleerd dat er geen stal is waar de paarden het beter hebben dan op de Leijehoeve. Oh, wat zou ik toch graag de klok terug draaien. Ik had beter moeten zien dat het voor de paarden daar zo goed is en mijzelf op het tweede plan moeten zetten.
Bij ons thuis zeggen ze dan: “Achteraf kijk je een koe in zijn kont.” Maar wat is dat zuur zeg. Spijt.
5 reacties:
Hé Marie... Zou er over te praten zijn?? Het zou wel heel fijn zijn om je weer te mogen verwelkomen daar! Neemt je gevoel van spijt niet weg nu...
x Yvette
Koeiepoep is zuur ja..vooral als je er met je neus vlakbij hangt! Hahaha... . Ouwe koeien..ook zo een. Ach, wie weet..Mrie, kun je er ooit nog es terug komen. Als je eens gaat praten met de eigenaar.. . Als je daar zoooo graag terug wilt..nou, wat let je! Praten kan heel wat doen.. . Nee heb je, ja kun je krijgen..ook zo een! Hihi.. Dikke kus X
Zoals de rest ook al zegt, daar is vast wel over te praten. Even je trots doorslikken, aan Ocho denken en op de knieen..
OT; foto's van ons hier: http://www.flickr.com/photos/franoticias/sets/72157594307274732/
Heej Marietje,
Ik herken je gevoel.. ik had ook spijt na drie andere stallen gehad te hebben! Godzijdank mocht ik terug... maar wil er nooit meer weg! Hoewel dat misschien niet te voorkomen valt maar dat is een tweede...
Praten met Jan valt niet mee, en je hebt al een nee gehad. Dus kan me indenken dat je dat niet nog eens wil. Maar misschien toch proberen?
Dominante klant is er nog wel..
Grappig hoe mensen soms draaien en wroeten met woorden. Dominante klant..haha. Oftewel een *#$wijfie Ach..doe ik het ook zeg..hihi. Hmm, wat lijken we toch op mekaar he! Is *#$wijfie misschien een belangrijke klant voor Jan? Qua connecties, of andere dingen misschien? Ik ben rete nieuwsgierig naar die DK, alias KW, wie o wie is dat toch? X
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage