Snoet

De vraag die in de brieven rubriek van de BIT gesteld werd ging over paarden die als ze achter je staan of lopen zachtjes duwtjes geven in je rug. Frits deed dat ook en het gaf me een fijn gevoel van intimiteit. Hij deed dat alleen bij mij.
Hij begon daarmee toen we ongeveer een half jaar samen waren en we voor het eerst samen een trektocht gemaakt hadden. Tijdens die tocht is er iets verandert tussen ons. Hij is me toen echt gaan vertrouwen. Vanaf die tijd was het “ Wij samen.”
Het was dan ook een koude douche voor me dat het antwoord van paarden gedragskundige Machteld van Dierendonck luidde dat het totaal geen betekenis heeft. Ik ben wel nieuwsgierig waar zij dit op baseert.
Ocho laat zijn affectie ook duidelijk zien. Dan zitten we samen in het gangpad van de stallen, dat wil zeggen; ik zit hij staat. Steeds buigt hij zijn hoofd naar me toe om maar gekroeld te worden. Ik speel met zijn lippen, tanden, neus snoet. En hij probeert dat terug te doen op mijn hoofd rug of schouders.
Zo zat ik dus te kroelen en wat foto’s van snoeten te maken. Terwijl ik de foto’s even terug kijk op de camera duurt het Ocho te lang. Hij neemt zachtjes mijn mouw tussen zijn lippen en trekt er met kleine rukjes aan. AANDACHT!!! Als ik niet reageer briest hij eens lekker in mijn nek... Dat doet hij nou alleen bij mij.