Vliegend paard

Werkende vrouw schrijft niet meer consequent haar blogje elke dag. En dat vindt zij heel jammer. Maar het is niet best gesteld met de inspiratie als het hoofd vol zit met cijfers en problemen die eigenlijk van een ander zijn.
Vandaag stond ik te kijken naar Ocho en zijn maten in de bak. Daar mochten ze lekker uitrazen en blubberen. Ook Ocho werd ook geconfronteerd met het probleem van een ander. Met dat verschil dat ik betaald krijg om iets te doen met het probleem van een ander en hij er alleen maar last van heeft.
Zijn maten van krijgen steeds meer door dat ze ballen hebben. Het is één grote machtsstrijd, om beurten klimmen ze op elkaar en staan ze op hun achterste benen om toch maar te imponeren. Ze spelen trappen en bijten en het gaat er grof aan toe. Zelfs Rohan doet actief mee. Van het suffig paard dat ik ontmoette een maand of wat geleden is weinig mee over.
Het zijn nog steeds schijn en “oefen” gevechten maar na vandaag vraag ik mij toch af hoe lang het nog duurt voor ze elkaar eens echt aanvliegen. En dat moet niet want paarden kunnen niet vliegen...