Winstpunt

De tweede keer; Het doel was dus om Ocho keuring langs het publiek te krijgen. De wedstrijdring ligt namelijk strak aan het terras, met zijn muziek, pratende mensen. Het secretariaat en de bar. Het is een plek van komen en gaan, etenslucht en donutdingen.
Ik had mij wat dat betreft geen zorgen hoeven te maken. Onverstoorbaar was hij. Voorbeeldig. Aan die onverstoorbaarheid kwam bij de aanvang van de proef een abrupt einde. Nog voor dat we A passeerde ontdekte Ocho dat het glad was op het gras. Ik voelde zijn achterhand onderuit gaan, hij herstelde zich. Helaas heb ik dus een slim paard. Dat zou hem geen twee keer overkomen. Ik kon de proef op mijn buik schrijven. De hoeken in gaan...NOT, voltes....NOT, aanspringen op de volte...ECH NIE, tempo maken....HAHAHAHA.
Ik zat intussen in tweestrijd. Moest ik nu Ocho op zijn fluit geven....Ik vond dat hij gelijk had met zijn protest en durfde zelf ook niet meer risico te nemen. Veel te bang dat hij echt iets zou verstuiken of om zou vallen.
De tweede proef ging beter... maar als ik de foto’s zie dan zie ik, te lange teugels, een paard dat volkomen weg loopt, meehangen, scheef zitten en nog tal van andere onvolkomenheden. Maar LMJK was het!
Proef nr 1. 164 punten. Proef nr 2. 180 punten. Mission acomplished !