De Ringmeester

In de ochtend had Happyappie haar proeven, en het viel niet mee. Terwijl ik zo stond te kijken en te fotograferen ontmoette ik daar een man naast de ring. Hij droeg een roze sleutelkoord dat zoveel wilde zeggen als dat hij iets voor de vereniging aan het doen was. Na wat gebabbel stelde hij zich voor. Hij was de Ringmeester. Ik geloof niet helemaal van harte. Maar ja je moest wat voor de vereniging over hebben. Hij was namelijk wel lid, maar hij maakte verder geen gebruik van de faciliteiten. Hij moest die middag ook nog rijden en dus nog zijn twee paarden klaar maken en ophalen en blablabla, mopperklaag...zoals dat gaat.
Later, veel later, ontdekte ik de ware aard van de man. Hij rijdt jonge paarden in, een soort van semi-professioneel. Hij zorgt er voor dat hij nooit uit de B klasse komt en kan op die manier de paarden die hij rijdt snel door de B en de L loodsen. Daarna neemt iemand de dieren over en brengt ze door de M naar het Z en dan gaan ze in de verkoop. Het is dus gewoon ordinaire waardevermeerdering voor de handel.
Als je al vierhonderd keer een B proef gereden hebt dan ken je het klappen van de zweep en haal je dus overal de lintjes en prijzen weg. Zo ook nu. Ik kan wel wat begrip opbrengen voor deze handelswijze, maar ik vind het toch ook wel wat sneu voor de mensen die dan achter het net vissen. Doordat de doelstellingen van de deelnemers verschillen is de competitie niet echt helemaal eerlijk. Het gaf me het gevoel zojuist een wedstrijdje tegen Ankie gereden te hebben. Gek hè dat ik geen lintje heb....