Scoren

Ocho is inmiddels weer aardig opgeknapt en heeft me zo te zien ook vergeven. Hij begint ondeugend te doen waaruit ik opmaak dat hij zijn plekje aan het vinden is.
Het is erg grappig om uit te vinden waar hij aan gewend is en waar niet. Tot nu toe scoort hij erg goed.
We gaan uit wandelen, daarbij hebben we een meter of 40 langs de weg. Geen snelweg gewoon een landweg en zo nu en dan eens wat verkeer, boerenverkeer dus wel tractoren en aanhangers. Het is niet bepaald een weg geschikt om je paard verkeersmak te maken. Te rustig. Maar daar moeten we dus langs. Vandaag naderde van achteren af een personenauto met grote aanhanger. Wel een nieuwe dus geen rammelbak. Ocho keek niet op of om, hij was veel meer geinteresseerd in de merrie met haar veulen in weiland. Blijkbaar is hij wel wat gewend. Ook heeft hij een douche gehad. Het was heel even spannend maar ook dat is blijkbaar niet ongewoon. Als ik water in zin muil spuit is dat een prachtig speeltje. Ik had graag foto’s hiervan gemaakt. De knalblauwe lucht boven hem, de glinstering van de waterdruppels en zijn opgekrulde lipjes die uitzicht geven op een geweldig fietsenrek aan voortanden. Maar helaas kun je niet met een paard spelen en tegelijkertijd foto’s maken. Zucht, da’s nou jammer. Dan maar een mooie kont foto.