Deken

Al Gargelend kwam ik “Schatjes” bij de EO tegen. En dan ben ik weer zo tevreden dat ik geen kinderen maar gewoon een paard en een hond heb. Volgens mij hebben dat soort programma’s een preventieve werking op de conceptie.
Vandaag heb ik met mijn “jongste kind” met een deken gespeeld, en ik vraag me soms af of Ocho nou ter plekke zo makkelijk leert en alles wel best vindt. Of dat hij alles echt al een keer gezien heeft? Over een deken lopen, deken op je rug, hals, hoofd, proeven, langs je benen, deken slepen allemaal leuk. Hij had vandaag ook momenten dat hij even niets zag, dat was ietsje minder vond hij.
Ook had hij zijn eerste kennismaking met een longeersingeltje. Hij trok daar een wat zure blik bij. Nou ja zo’n singel is natuurlijk veel minder leuk dan een deken,..
Update van wat mijn kind weet: Ocho: daar bedoelen ze mij mee, ho: =niet meer lopen, spannend: =Marie opzoeken, komkom: =meelopen. Hij heeft natuurlijk nog een boel onrust in zijn lijf maar ook dat vind ik prima. Zolang hij niet zo erg is als de kinderen bij de EO, is het in mijn ogen een braaf paard.