Calle Ocho

Vrouw en paard benoemen

Naam:
Locatie: Netherlands

dinsdag, oktober 17, 2006

Contact

Wat is nou het nut van het bijhouden van een blog? Deze blog is in elk geval niet bedoelt om leerzaam te zijn of geld op te leveren. Ik wilde weten hoe het nou zou zijn om elke dag een verhaaltje te schrijven. Ocho is een dankbaar onderwerp en niet geheel onbelangrijk de komst van Ocho was een duidelijk beginpunt. Zomaar vanuit het niets gaan schrijven lijkt me best ingewikkeld.
Nu ik dit een poosje volgehouden heb merk ik wel dat er steeds meer andere “verwonderingen” de revu passeren.
Zo zit ik mij hier te verwonderen over de statistieken van deze blog. Welke mensen lezen dit? Waarom?
In de statistiek zie ik bijvoorbeeld dat er iemand in Alaska meer dan een uur deze blog open gehad heeft en dat er iemand in Oss regelmatig langskomt en even blijft hangen. Gezellig hoor!
Ik kom bij bekenden geregeld langs op hun blog om even te kijken wat er gebeurt is. Dit doe ik ook bij de Huik, een soort van ongemerkt op visite gaan. En als Irm en ik elkaar dan weer zien hebben we de helft van het gebeurde eigenlijk al in de week staan en dat kletst lekker.
Misschien toch maar eens een nuttig reisje boeken, naar Alaska bijvoorbeeld of Oss...

4 reacties:

Anonymous Anoniem zei...

Ja ik ken het! Ik heb ook geeeen idee wat al die mensen op onze site komen doen!

7:16 p.m.  
Anonymous Anoniem zei...

Ik ben op je log gekomen via Irma, toen zij de foto's van jou en Frits heeft gemaakt.
Ik heb zelf een paard gehad, een draver die op de lijst stond om afgemaakt te worden. Voor een symbolisch bedrag van toen nog 1 gulden kocht ik hem over. Fury is zijn naam, en deze schat heeft me zoveel geleerd over het leven, hoe raar dat voor sommige mensen ook in de oren mogen klinken.
Maar goed, Fury is er al een aantal jaren niet meer doordat hij een ernstige peesbeschadiging had waardoor hij constant pijn had. Ik moest een beslissing nemen en heb dit met heel veel pijn en moeite gedaan.

Anyway, ik ben al een tijdje bezig met foto's van hem terug krijgen die een oude vriendin van mij heeft met wie ik samen de paarden deed, maar helaas krijg ik steeds nul op request en dat doet pijn. Vooral omdat ik hem na zoveel jaar nog zo ontzettend mis en soms de ontzettende behoefte heb om hem terug te zien op foto of video en even lekker te janken.

Toen ik jouw foto's zag kwam er wat oud verdriet naar boven. Ik klikte daarna een keer je link aan en begon te lezen. Ik vind dat je mooi schrijft en ik lees heel veel herkenning in je verhalen. Je liefde voor paarden, de manier waarop je er mee om gaat..al dat soort dingen.

Helaas ben ik inmiddels veel te dik geworden om nog paard te kunnen rijden maar ik hoop ooit weer slank genoeg te zijn om dit wel te doen en dat Irma haar super Rinus nog heeft zodat ik er weer even van kan genieten.

Maar sinds ik ben gaan lezen over ocho, het gemis van Frits, over je hondje etc etc ben ik blijven hangen omdat je verhalen me boeien :-)

Dus dan weet je iig van 1 iemand waarom ze hier komt.

9:14 a.m.  
Blogger Mrie zei...

Blijven komen Betz, ge zijt van harte welkom. Wat dacht je van mennen is ook heel erg leuk, of vrijheidsdressuur (heb je ook niet zo'n groot paard bij nodig)Misschien ben je al bijna toe aan een nieuwe stap.

9:35 p.m.  
Anonymous Anoniem zei...

Hmmm..tripje naar Alaska ja? Ik ga wel mee! Pas du problem! X Die Alaskanenaar heeft waarschijnlijk een oogje op Ocho... X

6:35 p.m.  

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage