Indrukken

Mijn dag begon niet zo heel best. Ze zeggen dat blaffende honden niet bijten en dat is misschien wel zo maar ik wordt er zo chagrijnig en onzeker van.

Het grijs met vuil bruine paard was vandaag het mijne. Ik heb hem kennis laten maken met een cavaletti. Volgens mij was dat niet de eerste keer voor hem maar wel de eerste keer met mij er bij en dus is het best het vermelden waard. Hij vond hem lekker smaken.

Ik ben steeds aan het oefenen met Ocho om op de juiste plaats naast mij te lopen. Dat hij niet voor mij uit mag dat begint hij door te krijgen, evenals de commando’s “ho” en “terug”. En daar ben ik best trots op. Ik heb nog geen goede oplossing voor een paard wat achter me gaat lopen. Met wat tonggeklik en het commando “komkom” haalt hij me wel weer een stukkie in en daar ben ik nu al wel tevreden mee, maar het moet nog veel beter worden.
Patries had haar trailer open op de binnenplaats staan dus hebben wij van de gelegenheid gebruik gemaakt even te oefenen met het trailer laden. Dat wil zeggen, Ocho hoefde helemaal niets, alleen maar te kijken en een beetje in de buurt staan. Dat vond meneer te min, en dus is hij er helemaal opgelopen. Stoer paard, dan ben ik toch zo trots hè.

Tot slot heeft de baas heerlijk met de meiden van stal op het terras gezeten en enorm genoten van het mooie weer, walnoten, bakkie thee en kletspraat, wat hebben we het toch goed...*

*Zinssnede om elke dag even bij stil te staan. Vergeet nooit te genieten.