snot

Ocho heeft iets heel bedreigend gezien. Zo bedreigend dat hij prompt aan de andere kant van de weg in de greppel viel. Ik vond dat hij zichzelf daar maar weer uit moest redden. Je gaat toch niet zo raar doen van dit soort beesten...

Die snotneus van Ocho is nog steeds niet over. Het komt er dus op neer dat ik een aantal keer per dag even zijn neus schoon sta te poetsen. Soms hangen er flinke groene snotpegels en ander slijm uit. En daar blijft dan weer stro en aarde aan hangen. Al met al niet zo'n fris gezicht.
Voor dat we gaan wandelen is het dus een goede gewoonte zijn neus te poetsen. Ik heb al geprobeert hem te laten snuiten maar zonder succes. Zijn we vandaag op de terugweg briest meneer even vrolijk midden in mijn gezicht. Ze zullen zich op stal wel afgevraagd hebben waarom ik mij zo dringend moest wassen toen we terug waren. Getverderrie