Spelen

Ocho maakt kennis met Nosey

Ik heb ooit een ingezonden brief gelezen in een voor- aanstaand blad genoemd naar het onderdeel van de optoming dat in de mond van het paard gestopt wordt. Waarin iemand zich beklaagde dat haar paarden het op stal prima met elkaar konden vinden, maar dat ze zodra ze op de weide elkaar tegen kwamen zo begonnen te vechten. Ze steigerden, beten elkaar, bokten naar elkaar en stormden samen de hele weide door. De reactie van de redacteur was dat dit nou speelgedrag is...
Ik heb me hevig over de ingezonden brief verbaast. Hoe kan het zo zijn dat je een dier houd, of dat nou een schaap of een krokodil is zonder te weten hoe zo’n beest zich gedraagt. Zonder je te verdiepen...
Om een hond goed te begrijpen moeten we naar zijn oorsprong kijken en dat is nog het beste te zien als we kijken naar een roedel wolven. Bij paarden moeten we kijken naar die paar wilde kuddes die er nog zijn of de kuddes die met rust gelaten worden, zoals bijvoorbeeld de kuddes Koniks aan het Naardermeer of in de uiterwaarden. Van de Lady’s heb ik voor mijn verjaardag een boek gekregen over de Koniks in Nederland. Heel goed boek, ik kan het elke paardenmens aanraden, bovendien staan er prachtige foto’s in.

Het is mijn streven het paard Paard te laten zijn. Voor zover de mogelijkheden het toelaten. Dus geen 24 uur op stal, geen bandages, niet scheren, geen dekens enzovoort. Ik ga voor bewegingsvrijheid, contact met andere paarden, licht en lucht. Leren door stimuleren stapje voor stapje. Er zijn natuurlijk grenzen aan de mogelijkheden, en er zijn hobbels te nemen. Want zoals de mevrouw van de ingezonden brief bewees, er zijn mensen die het niet snappen.