onverbeterlijk
Ik voel me meestal niet schuldig tegenover een ander als ik om hulp vraag, ik probeer er wat tegenover te stellen. Ongevraagd en onuitgesproken. Het is naïef te denken dat het klusje dan ook klaar is. Zoals wanneer je zelf moet informeren of de afspraak eigenlijk wel nagekomen wordt. Not....! Het is niet leuk het vertrouwen in iemand te verliezen, te weten komen dat je op iemand niet kunt bouwen.
Conclusie: Ik ben weer eens naïef geweest.
En dat leer ik maar niet af....
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage