Bodemloos

Er wordt mij vaak gevraagd wat voor zadel ik nou toch rijd. Het is een gewoon niet zo heel bijzonder boomloos zadel.
In bepaalde kringen niets nieuws onder de zon. Maar toch blijken er nog heel veel paardenmensen te zijn die er nog nooit van gehoord hebben. Laat staan dat men er een gezien heeft. Ik moet dus steeds weer uitleggen dat dit zadel flexibel is en dus bijna altijd past en dat het voorlopig ook met Ocho’s rug mee zal groeien. Dat is een voordeel ja. Maar ik baal ook wel van dit zadel. Er horen eigenlijk Fenders aan, maar ik heb zulke korte pootjes dat ik de fenders niet kort genoeg kan zetten. Daarom heb ik er mijn gewone beugelriemen aan en veiligheidsbeugels. (Waar ik ook steeds vragen over krijg)
Maar eigenlijk hangen de beugels iets te ver naar achteren waardoor het been bij belasting naar achteren beweegt. Wanneer ik mijn been eigenlijk zou moeten kunnen ontspannen dan houd ik het iets naar voren.
Ik heb daardoor een wat wankel gevoel en op lange ritten krijg ik zere knieën.
Claudia noemde het ooit een bodemloos zadel en ik begin soms te vrezen dat het dat ook is.