Voor schut

Het verhaal was dat ze een braaf paard gekocht had. Maar nu, twee weken later was ze bang voor hem. Het was een hengst, maar ze had nog zo gevraagd of hij wel braaf was. Zoals hij nu was zo was hij helemaal niet geweest toen ze hem kocht. Toen was hij zo braaf geweest, nu kon ze hem vaak niet meer houden en viel hij andere paarden aan.

Dit is zo’n verhaal als zovele. Ze zeggen wel eens dat paardenhandelaren nog erger zijn dan autohandelaren en misschien is dat ook wel zo.
Ik las een artikel over trucs die toegepast worden op paarden zodat je ze toch nog leuk kunt verkopen. Drie dagen geen water en je hebt een heel braaf paard wat ook meteen niet meer kreupel loopt. Alcohol inspuiten met hetzelfde effect. Gember of peper in de reet dan is hij wat meer voorwaarts en draagt de staart zo mooi. Buut er in er er is geen pijntje meer te zien en zo nog wel wat meer.
Maar waar ik me nu zo over verbaas is dat mensen, als de aap eenmaal uit de mouw is, die knol dan niet gewoon terug brengen. Dat recht heb je namelijk.

Het meisje uit het voorbeeld vond dat ze voor schut stond als ze hem terug zou brengen... Ik snap daar niks van. Verongelukken met zo’n knol, da’s pas voor schut...