Missing one

In sommige opzichten doe ik mij modern voor. Toch houd ik ook erg van het ouderwetse. Bijvoorbeeld het fotograferen met een rolletje. U weet wel zon blikken dingetje wat je dan in de camera moet frummelen, er weer uit moet vissen als hij vol is en moet laten ontwikkelen. Als ik gebruik maak van een spiegelreflex is dat geen digitale, ik heb er een die prima bevalt en het is best wel eens goed geen “instant gratification” te krijgen.
Nou had ik wat ruimte over op een rolletje en heb al wandelend in de weide wat paardjes gefotografeerd. Het zijn wel aardige foto’s geworden en ik heb ze voor de liefhebbers op stal gelegd. Het zijn leuke paarden hoor, maar ik zie geen aanleiding thuis een fanclub voor ze aan te leggen.
Speciaal voor de baas van de papoowny nu ‘some instant gratification’, want haar schat ontbrak op de foto’s. Hij riep niet zoals zijn baas van de week: En ik dan, en Ik dan, EN IK DAN?? Dus ik had hem even gemist.