No hour of life, spend in the saddle is wasted

Vanaf mijn 6e levensjaar ben ik in de ban geraakt van alles wat met paarden te maken heeft. Ik ben zojuist 39 geworden.
Verstand komt met de jaren zegt men.
In Canada heb ik kennis gemaakt met een paardenfluisteraar. Ik zag, ik huilde, en ik dacht:" HELP waar is mijn verstand dan?"
Sinds die tijd ga ik compleet anders met paarden om. Maar het brengt me ook in de war soms. Wat, hoe, waarom, pressure, release, wanneer, waar.... . Teveel twijfels zijn ook niet goed.

Ik kan mijn ogen niet meer sluiten, al zou ik dat willen.
Dus toch maar meer gaan verdiepen in de wereld van paarden fluisteren? Tsja, je moet wel een berg poen hebben wil je uberhaupt in aanmerking komen om met de "grootste" van de wereld te mogen samen werken. Deze mensen zeggen allemaal dat ze de wereld beter willen achterlaten, dan hoe ze hem gevonden hebben... . Ik vind dat ze er vooral ook zelf "beter" van worden. En dat vind ik nou zo jammer he!
Ik ga nu maar eens de show van Monty Roberts bezoeken, die komt 25 november in Maastricht met paardjes ouwehoeren. One step at the time...........

Joyce (op Golfie)

ANYTHING FORCED OR MISUNDERSTOOD CAN NEVER BE BEAUTIFUL