Van de bijen en de bijtjes

Van alles ben ik al tegengekomen op de vele buitenritten die ik gemaakt heb. Terwijl ik me een weg baande door kleine kronkelige paadjes rond een kleine plas met kikkers, kwam mij ooit een saai-keurige man in trenchcoat tegemoet die een praatje begon. Mooi paard blabla.. en vervolgens informeerde hij of ik niet bang was hier alleen. Ik keek hem vragend aan. Ja, zei de man met een zuur en viezig gezicht; “Met al die homo’s hier”. Ik begreep het onmiddellijk dit was een homo-ontmoetingsplek.
Ik verzekerde hem dat ik niet bang was: “Ik zit hoog op een paard en val toch niet in de juiste doelgroep.” Hij mompelde nog wat en spoedde zich verder door de bosjes. Wat hij daar nou te zoeken had, daar heb ik nog wel een poosje over nagedacht...

Op je paard kijk je vaak over de bosjes heen, je wilt niet weten waar ik op dergelijke plaatsen allemaal getuige van geweest ben. Ja zo leer je nog eens wat. Het werd pas echt gênant toen ik een plaatselijk bekend paardenmens in een wel zeer compromitterende activiteit aantrof. Zou hij nou door hebben dat hij chantabel is?