Nelson

Genealogie is voor oude lullen. Ik geef toe het klinkt stoffig maar het is ook heel leuk. Ik kan de namen van mijn voorouders niet opdreunen. Ja ik weet de namen van mijn grootouders maar dan houd het ook wel op. Bij paarden is dat anders. Als ze papieren hebben worden ze geleverd met een stamboom. Heel handig, maar geen uitdaging voor de genealoog. Die zit namelijk liever te spitten op ’t net om nog nieuwe weetjes tot in dertienhonderdzoveel te vinden. Een hele poos geleden reed ik met Frits door het bos en passeerde daarbij een aangespannen combinatie met op de bok een oude man. Hij keek Frits eens aan en wist me te vertellen dat er Nelson in zat en dat hij daar vreselijk veel op leek. Dat was namelijk ook zo’n blondje met een flinke boeg. Wat zijn afstamming betreft had hij gelijk. Frits zijn vader heette Donau en Nelson was de vader van zijn moeder. Maar dat ie er op leek dat was nieuw voor me. Ik heb nog even moeite gedaan om een afbeelding van Nelson
te vinden, maar dat is me niet gelukt. Wel heb ik een afbeelding van Donau gevonden, zijn vader, maar daar had hij niet veel weg van. Nu kwam ik op het spoor van iemand die er juist voor paarden een hobby van maakt (Daar is dat rare woord weer) gegevens op te zoeken en afbeeldingen te vinden.
En hij heeft hem gevonden. De oude man in het bos had er verstand van want ze waren als twee druppels water.
Leuk is ook aan de tweede foto dat duidelijk te zien is dat Nelson haverwege de jaren zeventig nog gewoon ingezet werd op de boerderij. Geldersen zijn eigenlijk boerenpaarden, en dat bedoel ik als compliment