Tradities

De traditie wil dat na een val van je paard je moet trakteren. Meestal op taart maar in de buurt van Den Bosch zijn het Bossche Bollen. Ik heb het altijd een beetje een rare traditie gevonden. Maar dat kan komen omdat ik mij nogal snel vernederd voel. Daar sta je dan met je bollen: Hahaha, ze is er afgevallen, dankjewel en smaksmikkelsmak.
Ligt aan mij hoor, ik ben soms wat gevoelig.
Nu vraag ik mij af of je ook moet trakteren als je paard je voorzichtig op de grond neerlegt als hij toevallig zelf omvalt. Het gebeurde Sinterklaas vandaag en mij dus ook. Het paard van Sinterklaas viel om omdat ze hem volkomen gedrogeerd hadden. Daar kan zo’n dier niet tegen, arm beest. Arme geschokte kindertjes.
Ocho viel omdat hij gewoon eigenwijs op het randje van het modderige pad wilde lopen terwijl ik hem gewaarschuwd had dat het daar glad was. Zijn beide linker benen gleden onder hem en op twee rechter benen kan een paard niet staan. Ik landde zachtjes in de herfstbladeren waarbij ik er voor zorgde mijn onderliggende been zo te draaien dat er niks zou breken. Binnen een fractie van een seconde stonden we weer op onze benen. Ocho zag er uit alsof hij zich schaamde. Technisch gezien vind ik dat ik niet gevallen ben maar neergezet. De oplossing van het taart probleem is simpel, ik laat gewoon Sinterklaas trakteren.