Geen toeval
Diever was negen maanden toen hij bij mij kwam. Het was een vreemd verhaal. Ik twijfelde al een hele poos of ik aan een hondje zou beginnen. Ik had een poos een ‘leenhond’ gehad. Ook een whippet en het windhondenvirus had me al goed te pakken. Als ik al een hond zou nemen dan moest het er zo een zijn.
Ik besloot om het niet te doen, er zou geen hond komen. Ik woonde op dat moment alleen, en wat als ik dan ziek zou zijn of weg wilde. Omdat dat niet handig is zag ik er van af.
Het was nog maar een week na dat definitieve besluit toen ik met de eigenaar van het leenhondje eens ging kijken op de hondenrenbaan in de buurt. We hadden niet eens echt belangstelling. Het was 17 oktober 1999 zondag, we verveelde ons, vandaar...
Ik ontmoette er Ada, ze zat in de rats want ze had een hondje gefokt en die was nu bij een nieuwe eigenaar en daar moest hij nu weg en blablabla. Ik snapte het probleem niet zo, weg is toch weg. Of ik hem niet wilde hebben. Dus ik vertelde dat ik net besloten had dat ik geen hond zou nemen. Wat later kwam zij met een vreemdeling en een hond naar me toe. De man zei:’ jij wilde een hond hebben, alsjeblieft...’ Hier is de riem, hier zijn de papieren, Houwdoe... Ik kon nog net vragen hoe hij heette. En dat was Dief. Hij was verlegen en wist zich duidelijk geen raad. Ik beloofde Diever ter plekke dat ik goed voor hem zou zorgen en dat hij zijn hele leven lang bij mij zou mogen blijven. En zo ist gekomen, het moest blijkbaar zo zijn.
Ik besloot om het niet te doen, er zou geen hond komen. Ik woonde op dat moment alleen, en wat als ik dan ziek zou zijn of weg wilde. Omdat dat niet handig is zag ik er van af.
Het was nog maar een week na dat definitieve besluit toen ik met de eigenaar van het leenhondje eens ging kijken op de hondenrenbaan in de buurt. We hadden niet eens echt belangstelling. Het was 17 oktober 1999 zondag, we verveelde ons, vandaar...
Ik ontmoette er Ada, ze zat in de rats want ze had een hondje gefokt en die was nu bij een nieuwe eigenaar en daar moest hij nu weg en blablabla. Ik snapte het probleem niet zo, weg is toch weg. Of ik hem niet wilde hebben. Dus ik vertelde dat ik net besloten had dat ik geen hond zou nemen. Wat later kwam zij met een vreemdeling en een hond naar me toe. De man zei:’ jij wilde een hond hebben, alsjeblieft...’ Hier is de riem, hier zijn de papieren, Houwdoe... Ik kon nog net vragen hoe hij heette. En dat was Dief. Hij was verlegen en wist zich duidelijk geen raad. Ik beloofde Diever ter plekke dat ik goed voor hem zou zorgen en dat hij zijn hele leven lang bij mij zou mogen blijven. En zo ist gekomen, het moest blijkbaar zo zijn.
6 reacties:
En je hoeft er geen dag spijt van te hebben, lijkt me, want Diever is een schat !
... en een moviestar! Goed gedaan!
Knuffel aan Diever en neem er zelf ook één!! :)
X
Claudia
Mjam mjam Kanjer, ook lekker!
Denk dat jullie het heel goed getroffen hebben Mrie .
Diever die lekker op lange buitenritten mee mag en jij die dan zijn gezelschap hebt Y:)
Lieve Diever... Vriendje voor altijd!
Liefs Yvette
Zo was mijn moeder, die maakte zich daar druk om en gelukkig maar. Dat is het nadeel van fokken, je wilt dat de pups goed terrecht komen maar hebt dat niet altijd in de hand.
Het was inderdaad heel raar zoals het is gegqaan, hij werd je letterlijk in de handen gedrukt. Maar Dief heeft het met jou Marie heel erg getroffen!! Hopelijk hebben jullie nog vele fijne jaren samen!
Groetjes,
Denise
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage