Equines therapeutes
Terwijl ik het papje van meel voor de Otch maak komt Truus me vragen of ik tegen neefje wil zeggen dat hij, yadiyadiponyyadibla....En het is gelukt, ik heb nee gezegd. Onmiskenbaar en duidelijk nee. Het is niet mijn kind, niet mijn pony; nee dat doe ik niet.
Yvie was de onopvallende toehoorder en bevestigde met haar veelbetekenende blik dat dit heel duidelijk was en ik dergelijke vragen in de toekomst waarschijnlijk niet meer hoef te verwachten.
Pfff, tijd om mijn zelfbeeld weer eens bij te stellen.
3 reacties:
Och mrie de wijsheid komt met de jaren,maar goed van je dat je eens nee durft te zeggen.Ik heb het uiteindelijk ook geleerd met alle gevolgen van dien,lees nare ervaring.Ik zeg niet snel nee maar denk wel eerst heel goed na hoe ik duidelijk moet maken dat ik het niet wil.
Dat is zo jammer tegenwoordig dat je geen nee mag zeggen.Zet hem op en hou dit vol
ben het eens met anoniem ...heel goed Mrie , nu ben je lekker duidelijk ..ook voor je zelf .
Te assertief werkt averrechts op mensen...maar te weinig, werkt ook niet nee.. . Die mooie gulden middenweg..die is mooi Marie! Goed gedaan wijffie!! Kus van Joycekes X
Ps: Waar blijft mijn kopie?
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage