Speentje

Tijdens zo’n buitenrit zie je nog eens wat en ik vind het leuk om te fotograferen wat mij onderweg opvalt. Het moet iets gek, ontroerends of opvallends zijn wil ik het willen hebben. Iets wat afwijkt en waar ik zelf geen hand in gehad heb. Ik mag zelf niets verplaatsen, het moet zo aangetroffen zijn. Een uiting van onze Hollandse cultuur, maar dan in het klein, of soms ook een ordinaire blijk van vervuiling, dat kan natuurlijk ook.
Dit trof ik aan ongeveer twee meter van de grond aan een takje van een boom.
Nou vraag mij toch af of er nog naar gezocht zal worden. En als dat zo is, hoe groot is de kans dat het ook gevonden wordt.
Hij heeft van de aardige vinder dezelfde status gekregen als een afgewaaide sjaal of een eenzame handschoen. Als men zo’n winterartikel vindt dan legt of hangt men het op een opvallende plek waar het gevonden kan worden en niet onder sneeuw en modder terecht komt. Een hoge plek, zo ongeveer op ooghoogte heeft de voorkeur. En daar hing hij dan...
Ik ben alleen bang dat hij er nog lang zal hangen. In mijn gedachten zie ik hem met een grote boog uit de wandelwagen gekeild worden en om hem daarna te zoeken zou ik naar de grond kijken...