De helft

Wat is er ook eens weer eens allemaal leuk aan een buitenrit? Wel; de omgeving, vooral als je ergens anders dan anders bent, het gezelschap. Het gevoel van samen met je paardje onderweg zijn. De snelheid, het avontuur. Aan die voorwaarden werd prima voldaan. Voor het overige viel het toch wat tegen. Ik luister graag naar zingende vogeltjes, en die waren er niet. Ik kijk graag om me heen maar overal was ondanks de geweldige omgeving hetzelfde te zien: REGEN!
Ik had me weerbestendig ingepakt dacht ik, maar dat viel een beetje tegen. Na een uurtje of twee in de regen bleek mijn jas toch echt niet zo waterdicht meer te zijn. Ik was niet voorbereid op geen afdakje hebben voor Ocho als we de kroeg in duiken (ik ben ook zo verwend hè) en had dus niets bij me om het zadel te beschermen tegen de regen. Gelukkig bood grotekleineman de oplossing aan in de vorm van een extra poncho’tje wat er om heen gedrapeerd kon worden.
Toch, zittend in de kroeg met uitzicht op de knollies ben ik zo trots hè. Daar staat m’n Ocho in de regen. Hij is nat maar nog niet moe en probeert te spelen met Dutch zijn nieuwe vriend, die daar eigenlijk niet op zit te wachten. Dutch weet namelijk wel beter, we zijn nu pas op de helft.