Volgens Ocho....

Ze kwam al vroeg, ik had mijn ontbijt nog niet eens op. Al kauwend moest ik meelopen naar de wasplaats. Da’s nou niet de plek om wakker te worden zeg. Maar borstelen is altijd wel fijn. Of het nou kwam doordat het zo vroeg was ik weet het niet maar ze was behoorlijk aan het mopperen, over dat er poep in en op mijn oren zat en ik een modderkasteel was. Het kriebelde aan mijn oren maar ze moesten op de een of andere manier schoon. Mij maakt dat niet uit en meestal maakt het haar ook niet zo uit maar deze keer dus wel. Ik kreeg een WASBEURT met ZEEP. Gelukkig was het water heerlijk warm. Ze schrobde mijn flanken en kont stevig af en eigenlijk had ze wel gelijk hoor. Ik herkende daarna mijzelf bijna niet meer. Dat stuk is namelijk WIT met stippels. Helemaal bling bling. Nadien mocht ik opdrogen in mijn stal onder de warme wollen deken. Maar al mijn vriendjes gingen naar buiten en ik niet....
In de middag moest ik op een wagen, brrrr zo nauw en die mevrouw die er op stond kende ik ook al niet. Rijden vind ik niet zo heel erg, je laat het gewoon gebeuren he... niks aan te doen. Ik keek wat naar buiten, maakte kennis met Wis die naast me stond, ze was wat gereserveerd en mistte haar eigen vriendjes.
De plek waar ik weer naar buiten mocht was een bende. Overal lagen spullen en niets wat ik zag was echt af. Het stonk er en op de bodem van de stal waar ik in mocht lag een soort gekneusd riet, helemaal niet lekker om op te knabbelen. Maar al gauw kwam ze weer met het zadel, naar buiten Jaaaaah.