Waar waren we

We waren op mijn verjaardagsfeestje, op mijn werk, in de file en god weet waar nog meer. Ik was even niet aan het bloggen.
Ik was wel met de Ocho tussen de lijnen in het donkere bos wezen wandelen. Het heeft wel iets. Zolang ik de verharde paden volg kan ik niet verdwalen. En dus wandel ik in het stikkedonker met een paard voor me uit en een hond met verlichting om zijn hals door het bos. Het roept een soort "alleen op de wereld" gevoel op waar ik wel van houd. Een "spannend avontuur" gevoel. Veel mensen zullen het gewoon naief noemen, maar ik geniet dus van dat gevoel. Er is rust, leegte, niemand. Althans, daar ga ik dus gewoon vanuit.