Worteltjes

Kijk eens zei ik dan, en dan draaide Frits zijn grote hoofd naar me toe en kreeg een brokje. Het doel was tweeledig hij werd er lekker soepel van in zijn nekje en het was zo gezellig speciaal tussen ons.
Later kon ik in elke situatie: Kijk eens” zeggen en ik had de aandacht.
Bij Ocho probeer ik dat ook. En het is zo’n schat, als alles saai en gewoon is om ons heen dan wil het wel eens lukken. Maar meestal zijn er andere interessante dingen te zien. Ik zou eigenlijk meer met horsemanship en de klikker bezig kunnen zijn. Dan heeft hij wel aandacht. Ik heb dan trouwens worteltjes in mijn handen en dat lijkt het makkelijker voor hem te maken. Hoe zou dat nou komen..?