Wit

Stond ik met de man van Juul in het weiland even Ocho te knuffelen. Zijn vacht is nu mooi glad en hij is heel licht. Maar ook in zijn manen en staat zitten ineens witte haren. Her zou dus best wel eens kunnen dat Ocho over een paar jaar helemaal wit wordt met zwarte vlekken op zijn kont. Ik zou dat dus heel jammer vinden. Maar de man van Juul was het er helemaal niet mee eens. Ocho vind hij vreselijk lelijk, en helemaal wit zou een verbetering zijn. NOU JA!
Sinds wanneer doen we dat soort ontactische uitspraken. Hier staat iemand mijn kind te beledigen, zegt iemand over het zojuist door mij overhandigde cadeau dat het smakeloos is....En mijn reaktie? Niets, ik zeg niets, dat is echt niets voor mij. Net als helemaal wit voor Ocho niets is.

Emma

Een jaar geleden nog maar vond Emma van 8 alles met paarden leuk behalve paarden in levende lijve, die stonken namelijk. Nu is ze al een echt paardenmeisje aan het worden. En ze gaat graag mee om te helpen knuffelen, poetsen en voetballen. Er op is nog een beetje te spannend, maar dat komt nog wel.
Ze heeft ook al geoefend in het gracieus achter op de wagen zitten, kek hè.

Rubberlip

Ik zou wel bitloos willen maar ik ben een schijtert. Met Frits durfde ik alles en dus ook bitloos. Maar met Ocho zie ik dat niet zitten. Hij met zijn koeien gedoe en kleine beetje ervaring.
Ik ben begonnen met een gewoon dubbel gebroken trensje met een losse ring. Maar als Ocho geen zin heeft om te reageren op het bit dan krijgt mister rubberlip het voor elkaar om de bitringen door zijn mond te laten trekken. Da’s niet de bedoeling.
Dus hebben we nu een nieuw bit. Het ziet er gemeen uit en het heeft ook een gemene naam, een kneveltrens.
Maar zolang hij nog niet al zijn tanden heeft voorkomt dit wel dat hij zich aan het bit kan onttrekken door de ringen door te laten schieten.

knopen

Een hoofdstel bestaat uit heel veel riempjes en gespjes. Dat kan iedereen je vertellen die er ooit een uit elkaar gehaald en na het poetsen weer in elkaar wilde zetten.
Toch is het best simpel als je onthoud dat je kopstuk, bakstukken en bit aan elkaar moet knopen. Het is handig een frontriem aan het kopstuk te schuiven want dan blijft het beter zitten.
De rest van het hoofdstel heeft allemaal te maken met de neusriem. Het is ook die neusriem die maakt dat het er allemaal zo ingewikkeld uitziet.
Ze zeggen dat je met een neusriem meer te zeggen hebt. Een ding is zeker je snoert het beest gewoon de mond want die kan niet meer fatsoenlijk open.
Ik vind ook dat Ocho’s hoofd er echt niet beter door uitkomt.
Even terug naar de basis, dat ding gaat er af.

Chique

Want zo schrijf je sjiek als je echt sjiek wilt zijn. Ik werd ook een beetje moedeloos van al dat zwart, dit is al beter.

Geknutseld

Tja, soms wil ik even wat anders.
Het is wat donker geworden en misschien wat streng, maar de foto's spatten er nu zo lekker vanaf. Wat vinden jullie?

Heen en terug

Er is een significant verschil tussen een Ocho op de heen weg en een Ocho op de terug weg. Ik heb geen idee wat significant precies betekend maar net als in de reclame bekt het wel lekker.
Het verschil is dat Och op de heenweg als we naar het bos lopen steeds niet verder wil en overal aandacht voor moet hebben. Hij schrikt van alles en niets en is maar moeilijk te overtuigen om mee te lopen. Rustig blijven Mrie.
Op de terugweg durft hij zelfs al heel voorzichtig langs koeien, stapt meneer lekker door. Ik nam de proef op de som en expres nog een keer langs een weitje met koeien gelopen. Alleen de koe die het allerdichtst bij stond en ineens achter een boom vandaan kwam was nog eng. Ocho gaat gewoon zo ver weg mogelijk van de koeien af lopen en ik houd zijn hoofd een beetje naar de andere kant afgewend.
Het is een goede gewoonte om met hem naar het bos te lopen omdat hij dan nog duidelijk een beetje hyper is maar die flauwekul over die koeien gaan we dus aanpakken.
Het is denk ik een kwestie van aanpakken en niet zeuren.

Zwarte dag

Nee met Ocho is alles goed, met mij is het effe wat minder...

Stemming

Het is een bekend gegeven dat als de ruiter gespannen is een paard dat feiloos oppikt en de stemming vaak over neemt. Zo beschrijft de eigenaar van Jack als het even niet lukt met Jack op zijn website: “Ik ben ontspannen, hoor je. Ontspannen grrrrrr.
Het was waaierig, de hoefsmid had me al gevraagd mijn hoofd leeg te maken terwijl zij bezig was. (subtiel hoor). Tegen beter weten in besloot ik een klein rondje te maken op de Ocho.
Nou dat hebben we geweten: Koeien in combinatie met een al te dringend verzoek om toch maar door te lopen zetten aan tot bokken. Een rood wit lintje ook en vervolgens een auto op het pad ook. De twijfel sloeg toe. Doet hij dit nou als machtsspelletje en moet ik doorzetten omdat hij anders “wint”.
Doet hij dit nu uit etterbakkigheid. Pikt hij nu mijn stemming op...?
Ik besloot maar snel naar huis te gaan, maar zelfs dat zette meneer aan tot bokken.
Kortom volgens mij was het gewoon onze dag niet en ik kon niets anders doen dan mijzelf even blij gaan kopen....

Onelegant

• Je houding als je hoeven staat uit te krabben.
• Een cap.
• Te korte T-shirtjes.
• Met je ellebogen op een sta-tafel en een streepjesbroek aan.
• Je achterkant als je aan het opstijgen bent.
• De bestuurder achter je in de file verdwijnt bijna in zijn eigen neus.
• Over prikkeldraad heen proberen te klimmen.
• Wijdbeens fietsen.
• Lopen door mul zand.
• Voorover van je paard afkeilen.
• Proberen het laatste beetje uit je blikje drinken te krijgen.
• Een rokende bruid.
• Heup rijbroeken.
• Paarden garderobe in babykleurtjes.
• “Vliegendekenjurken” vooral die in lichtblauw.

Verjaardagstaart

Normaal is zij een lieve oude taart. En soms heel soms, ongeveer een keer per jaar, is zij een lieve oude verjaardagstaart. En een taart met pit denk daar wel om. Drieendertig alweer...

En dan deze

In de ban

Hoewel er natuurlijk geen vlaggetje met zijn naam op stond heeft Dief het gepresteerd een paar keer op het erf van de stallen te poepen. Gedrag wat ik niet zo goed van hem ken omdat ik er altijd voor zorg dat hij “leeg” is als hij de auto in gaat.
Als we hem betrappen is het geen probleem, even de mestschep en het is zo opgeruimd.
Nu heeft de staleigenaar hem niet betrapt maar is er in getrapt. En dat vond hij natuurlijk niet zo leuk, heel begrijpelijk en heel vies.
Nu hebben we straf, dief moet voortaan aan de riem op het erf.
De rest van de hondeneigenaren moeten dat ook, maar hoeven dat volgens eigen zeggen niet omdat zij hun hondjes altijd dicht bij zich en in de gaten houden.
Voor dief vind ik er geen klap aan als hij vast moet. Daarom gaat hij nu wat minder mee, eigenlijk alleen nog als we met z’n drieën het bos in gaan.
Ik vind het oneerlijk vanwege het ontbreken van dat vlaggetje, misschien was het wel van een van zijn eigen honden... en nu zijn wij de pineut. Ik voel mij zielig en eenzaam zonder Dief.