Kleintje

Ocho, Ochodebodjo, Ot, Otch, Pukkelkont. Ocho heeft nog een naampje wat ik geregeld voor hem gebruik. Ik gebruikte het ook al voor de Frits en ik denk dat het voortkomt uit mijn moeder gevoelens. Ik noem hem namelijk ook wel “kleintje”. De baas van B vind dat een nogal rare naam voor een paard van bijna 1.70. En misschien is het dat ook wel. Maar hij voelt voor mij als een kleintje, mijn kleintje wel te verstaan.
Nou was vandaag de tandarts er weer eens, ik wilde namelijk weten of de slokdarmverstopping die Ocho nu twee keer gehad heeft veroorzaakt wordt door het wisselen van zijn kiezen. Dat kan pijn doen en misschien kan hij daarom niet goed kauwen. Dat was allemaal niet het geval.
Maar volgens de tandarts is Ocho geen drie en een half, maar nog maar net aan drie. Wat betekent dat ik hem te jong aangereden heb (chips). Hij is dus echt nog een kleintje...

Geen ene RRRrrrr

Via het forum "Bokt" probeer ik het boomloze zadel te verkopen. Het ding heeft gedaan waar ik hem voor had en nu is hij wel toe aan een andere eigenaar. Beter dat dan hier maar in de schuur blijven liggen. Aan de ene kant voelt het lekker om via Bokt te verkopen, maar aan de andere kant geeft het soms gezanik.
Zo ook nu. Er is iemand die wil weten wat ik er zelf nieuw voor betaald heb....Maar dat gaat toch niemand ene RRRrrrr aan.
Als ik naar de bakker ga dan vraag ik toch ook niet eerst wat hij voor zijn meel, elektra, personeel, eieren ect betaald om te onderzoeken of hij niet te veel winst maakt.
Want dat is dan het onderliggende argument: Ik zou toch wel graag willen weten hoe jouw vraagprijs in vergelijking met de nieuwprijs is, al zal het niet veel verschillen als je die niet wil geven.
Hier kan ik dus echt onpasselijk van worden. Als je echt geïnteresseerd bent dan is de vraagprijs van belang. Wil je er dat voor uit geven of niet, wil je onderhandelen.. Allemaal goed maar niet dit gezwam. En wat me helemaal nijdig maakt is dat het ook nog eens een spotprijs is die ik er voor vraag. Grom Grom Grom Grrrrr stomme muts mompel grrr.
Intussen zit ik mij wel af te vragen waarom ik me hier nu zo over opwind. Waarschijnlijk omdat je met zo’n conversatie in je topic gewoon niet meer verkoopt.
Ik ga hem maar op marktplaats zetten....Zucht

Audiëntie

Soms begin je van te voren al te wanhopen. Wil je nog wel wat je wilt...?
Ik heb besloten toch maar lid te worden van de rijvereniging. Om daar lid van te worden moet je op audiëntie bij de voorzitter. Ik geloof dat hij in zijn eentje een soort ballotagecommissie is. Ik ben dit als “stadse” niet gewend maar het zal wel.
Hoe dan ook, na twee mislukte afspraken omdat de voorzitter steeds vergeet dat hij met mij een afspraak heeft, begin ik mij af te vragen of ik hier wel mee door wil gaan. Een beste eerste indruk maakt het in elk geval niet. Als het zo al begint komt het dan nog goed? Ik hoop het maar want ik wil het, ik wil het, ik wil het....(en ik wil het nu, nu, nu, nu,)

Varkensboeren is vreemd volk. Nou wil ik niemand tegen de schenen schoppen hoor. (Ik heb afgelopen maart een heel leuke leren kennen.) Maar het blijven af en toe rare jongens. Ik was gewaarschuwd en dus heb ik de ballotage vast in de hand gehouden en het onderwerp niet af laten dwalen naar bijvoorbeeld "Welk merk paard heb je" en "Bent u de enige in de ballotage commissie".
Formulier invullen, klaar is Cees en weg is Mrie.
Nu is dus morgen, ik wil het nu al, maar het is morgen. ;))

Kijk, wat ik al kan...

We wisten al wel dat Ocho vrijspringen leuk vind. Ook springen in het bos is een fluitje van een cent voor hem. Maar dit was dus zijn eerste keer in de bak met balkjes. Ook Fazier moest er voor het eerst aan geloven. Faz heeft een formudabele sprong, dus die kan het nog ver schoppen. Zijn baas "sprong" er halverwege een keer af. Maar dat kan de beste overkomen.
Mrie's erg trots op Ocho en ook op de baas van F, want ze liet zich niet ontmoedigen.

Gevonden

Ik heb je site gevonden en een reactie achter gelaten maar weet dus niet of het gelukt is.
Nu zie ik je e mail adres ik denk dan komt het zeker aan.
Heb nog lang niet alles gelezen onmogelijk heb je de hele avond voor nodig wat kun jij vertellen zeg.
Wel heel leuk Irma zit hier langs me ook te lezen zal er nu vast vaker op kijken.
En eh ik moest wel lachen over die vraag kan een paard denken?? die heb ik dus gesteld hahahahah erg he.
Nou zie je snel weer je zult vast wel in de gaten hebben wie we zijn als we zeggen
En de Groetjes van MIKINA zoals jij ze noemt Mieneke

Verstopping

Wees voorzichtig met wat je wenst want het kan je gegeven worden.
Zo stond er gisteren op het giga paardenforum waar ik geregeld op rondstruin de vraag:
“Wat zou je nog willen doen met je paard?”
Wat zou ik nog eens willen doen.....Ik zou nog wel eens tegen hem aan willen zitten terwijl hij ligt en dan samen een worteltje eten.
Maar niemand had Ocho ooit zien liggen. Tot vandaag dus. Ik zocht meneer in de stikdonkere weide en daar lag hij, maar zodra hij mij zag kwam hij overeind. Tuurlijk ik zou ook blij zijn als ik mij zag.
Binnengekomen bleken er nog lekkere brokjes in de bak te liggen dus daar moest hij wezen. Tot me opviel dat hij niet at maar boven zijn eten bleef hangen. Hij slikte niet. Gelukkig waren we er dus bij, hij had een kleine slokdarmverstopping die ik samen met de baas van B los gemasseerd heb. Hij ging er bij liggen en ik ben meteen tegen hem aangekropen. Hij voelde zich goed beroerd dus dat worteltje eten samen, dat komt nog wel een keer.

Achteraf

Die andere jongeman op stal, Bradaigh, kreeg les. Hij moest aan de longe. Ik stond er bij en keek er naar. Uiteindelijk bood ik aan wat aanwijzingen te geven en nu achteraf heb ik daar een soort spijt van. Ik zeg een soort spijt omdat ik minder naar het paard gekeken heb, dan naar hoe longeren in mijn ogen moet. Het longeren zoals het eigenlijk zou moeten levert te veel druk op bij B. Zijn baas snapte dat heel goed en ik zag het gewoonweg niet. B vond mij niet meer zo leuk en vluchtte stantepede zijn stalletje weer in. Zijn baas trachtte achteraf mij tactisch aan het verstand te peuteren dat ze nog niet wist of ze wel iets met mijn aanwijzingen zou gaan doen. Ik hoop dat ze dat niet doet. Die kleine van haar doet het vast veel beter op haar eigen methode. Dus als ik me weer eens bemoei en het is niks, zeg het me maar meteen. Ik doe namelijk alleen maar alsof ik alles weet.
Ik hoop wel dat B mij weer een keer leuk gaat vinden want het is zo’n schatje.

Soppen

Toen ik Ocho ging kopen werd hij gekeurd door de veearts. Zijn keuring gaf mij geen goed gevoel. Hij deed de keuring terwijl men 5 meter verder met een hoge drukspuit een trailer stond uit te spuiten. Het was een oorverdovend kabaal. Ik kon de man niet verstaan en hij mijn vragen niet horen. Bovendien wilde Ocho niet lekker rustig stil staan, wat ik hem niet kwalijk nam.
Uiteindelijk heb ik de schoonmaker gevraagd of hij effe koffie wilde gaan drinken. Dat wilde hij wel. De veearts maakte zijn keuring af met een keurig geduldig paard.
Ik heb daarbij gewezen op schilfers en schuurplek op de staartwortel van Ocho, of dat een beginnende eczeem was? Neu dat was niet zo...
Maar achteraf was dat dus wel zo. En terwijl ik braaf zijn staart in sop met anti-jeuk-shampo vraag ik me af of ik hem dan wel gekocht zou hebben.
Gebreken moet je namelijk niet kopen, die krijgen ze vanzelf.

Welles/Nietes

Ik heb hevig getwijfeld en uiteindelijk mijn moederinstinct toch maar het voordeel van de twijfel gegeven.
Het zit namelijk zo. Toen ik Ocho kocht zaten er geen papieren bij en god weet wanneer en of hij ooit geënt was. Ik heb hem dus laten enten op 13 oktober en begin december nog een keer. Het moet de eerste keer twee keer na elkaar dus dat was ok. Daarna zijn we verhuisd en voor ik het in de gaten had is meneer weer geënt, namelijk begin maart van dit jaar. Dat was dus drie. Nu blijkt het zo te zijn dat de paarden op deze stal twee keer per jaar geent worden. Zodoende was Willem er, hij kwam om te prikken.
Voor Ocho zou dat de vierde keer in een jaar zijn. Nu dat werd het me toch wel wat te gortig hoor. Straks weet hij niet meer dat hijzelf ook nog weerstand op kan bouwen.
Geen prik voor Ocho dus en daar was hij reuze blij mee.

Zoeken

Wat is het weer vroeg donker hè. En die periode duurt altijd zo lang. Ocho staat nog steeds lekker dag en nacht in de wei. De meeste van zijn maatjes staan s’nachts in de stal en/of hebben een dekentje op om niet koud te worden of om geen dikke vacht te krijgen. Ocho’s vachtje wordt lekker dik, maar hij wordt niet donkerder zoals ik eigenlijk gedacht had. Hij heeft een heel korte vacht maar wel veel haar. Als Otch in het komende voorjaar gaat ruien dan zal hij wel weer een paar tinten lichter worden. Misschien is hij volgend jaar oktober dan makkelijker te vinden in de wei...
Joehoeoeoeoeoe vriendje....

Oude Taart

Ik wil ik wel een stukje vertellen over Condios. Je kent het tempo van haar en dat was best snel, (noot van red. zeg maar gerust niet bij te houden) zoals we tijdens het wandelen vaak meegemaakt hebben. Nu de oude dag breekt dan toch aan en de daarbij behorende gebreken. Niet dat ze iets mankeert, maar het TEMPO gaat eruit. Het is verschrikkelijk wennen, ik kan normaal met haar wandelen en met het rijden moet ik af en toe wat drijven. Elly gelooft er niks van, maar het is echt waar. Ook kan ze stil staan als ik dat wil, niet te lang maar toch....
Ik heb lang geroepen dat ze zich naar haar leeftijd moet gedragen, maar nu het zo ver is moet ik er toch vreselijk aan wennen en denk ik dat ze zo naar het bejaardenhuis moet.
Op naar de 34.

Petra

Kijkers

Er zijn nog steeds stallen vrij en nu het winter seizoen er weer aankomt is er best belangstelling voor. Geregeld zien we dus mensen een rondleiding krijgen om de boel te bezichtigen. Wat niet meteen duidelijk is, maar wat natuurlijk wel gebeurt is dat zij ook bezichtigd worden, en wel door mij. (en de rest van de aanwezigen.) De vooroordelen vieren feest want ze mogen allemaal weer fijn uit de kast komen. Ik vind mijzelf erg slecht als ik dan aan andere beken dat het met die wel zie zitten en met die niet en blablabla. Zaken die je wel mag denken maar waarvan het niet politiek verantwoord is ze ook uit te spreken. Me and my big mouth

Missing one

In sommige opzichten doe ik mij modern voor. Toch houd ik ook erg van het ouderwetse. Bijvoorbeeld het fotograferen met een rolletje. U weet wel zon blikken dingetje wat je dan in de camera moet frummelen, er weer uit moet vissen als hij vol is en moet laten ontwikkelen. Als ik gebruik maak van een spiegelreflex is dat geen digitale, ik heb er een die prima bevalt en het is best wel eens goed geen “instant gratification” te krijgen.
Nou had ik wat ruimte over op een rolletje en heb al wandelend in de weide wat paardjes gefotografeerd. Het zijn wel aardige foto’s geworden en ik heb ze voor de liefhebbers op stal gelegd. Het zijn leuke paarden hoor, maar ik zie geen aanleiding thuis een fanclub voor ze aan te leggen.
Speciaal voor de baas van de papoowny nu ‘some instant gratification’, want haar schat ontbrak op de foto’s. Hij riep niet zoals zijn baas van de week: En ik dan, en Ik dan, EN IK DAN?? Dus ik had hem even gemist.

No hour of life, spend in the saddle is wasted

Vanaf mijn 6e levensjaar ben ik in de ban geraakt van alles wat met paarden te maken heeft. Ik ben zojuist 39 geworden.
Verstand komt met de jaren zegt men.
In Canada heb ik kennis gemaakt met een paardenfluisteraar. Ik zag, ik huilde, en ik dacht:" HELP waar is mijn verstand dan?"
Sinds die tijd ga ik compleet anders met paarden om. Maar het brengt me ook in de war soms. Wat, hoe, waarom, pressure, release, wanneer, waar.... . Teveel twijfels zijn ook niet goed.

Ik kan mijn ogen niet meer sluiten, al zou ik dat willen.
Dus toch maar meer gaan verdiepen in de wereld van paarden fluisteren? Tsja, je moet wel een berg poen hebben wil je uberhaupt in aanmerking komen om met de "grootste" van de wereld te mogen samen werken. Deze mensen zeggen allemaal dat ze de wereld beter willen achterlaten, dan hoe ze hem gevonden hebben... . Ik vind dat ze er vooral ook zelf "beter" van worden. En dat vind ik nou zo jammer he!
Ik ga nu maar eens de show van Monty Roberts bezoeken, die komt 25 november in Maastricht met paardjes ouwehoeren. One step at the time...........

Joyce (op Golfie)

ANYTHING FORCED OR MISUNDERSTOOD CAN NEVER BE BEAUTIFUL

Column

Ik zou zo graag eens een gast blogje willen plaatsen. Gewoon omdat jullie vast ook wel eens iets opmerkelijks of leuks mee gemaakt hebben. De enige voorwaarde is dat het paard gerelateerd moet zijn (en fatsoenlijk).
Lijkt me leuk. Je kunt je verhaaltje kwijt op mrie@rologica.com
Eens kijken hoeveel animo er is....Dus kom maar, kom maar, kom maar, kom maar.

Ontdooit

Als er tegen me geschreeuwd wordt dan gebeurt er altijd iets hevigs van binnen. Gek eigenlijk, want ik schreeuw zelf ook wel eens. Ik kan dan binnen een fractie van seconde heel boos worden. Zo boos dat ik in een soort vrieskist verander. En ik ontdooi heel langzaam of helemaal niet meer. Dat is lastig want het maakt veel stuk, ook als het eigenlijk nergens over gaat.
De blondine op stal had haar dag niet en het ging even helemaal mis. Gelukkig was ik te onthutst om boos te worden. Ik moest niet denken dat ik haar moeder was...Dat deed ik ook niet, maar ik voelde me wel veel ouder en wijzer toen ik besloot even rustig tot tien te tellen.

Opmerkingen zonder paardenverstand

*Dat paard heeft een rode strik in zijn staart, die is zeker extra lief....
*Wat! Kun je pas op een paard gaan zitten als hij drie is???
*Moet een paard elke 8 weken naar de smid, ik dacht maar één keer per jaar...
*Kan een paard denken?
*Die hoeven krabbel je toch uit om de stal schoon te houden?
*Paarden horen in een stal
*Kan jij net zoiets als die Ankie
*Van paardrijden wordt je niet moe want het paard doet al het werk
*Bestaat dat dan een paardentaxi??
En de baas van Bradaigh herinnerde me aan de volgende: Moet je nou nog steeds les, je kunt toch al lang paardrijden??

Filmpje

Joyce heeft zich er jarenlang haar hoofd over gebroken en ze heeft hem gevonden.
Wij waren eens op buitenrit en troffen in het duin een groepje mensen met camera's en zo. En aangezien ik nog tegen een deur klets moest er wat gezegd worden. Aan het eind van het liedje figureerden Joyce met Tjal en ik met Frits in een videoclippie van een nummer met een hoog Guus Meeuwis gehalte.
En nu heeft Joyceke hem gevonden en ik heb tranen met tuiten zitten janken omdat het zo fijn is de Frits weer even te kunnen zien. Wel opletten hoor want het is zo voorbij.

http://nl.youtube.com/watch?v=qD5y90_X5vM

Puzzeltje

De een zijn dood is de ander zijn speelgoed zullen we maar zeggen. Hier in de buurt is een paardenwinkel die totale uitverkoop houd. Voor mij is dit aanleiding geweest weer eens veel te veel geld uit te geven. (zucht)
Naast een heleboel andere dingen die nodig of te leuk waren om te weerstaan vond ik daar een bitloos hoofdstel. Altijd al een willen hebben. Dit type kende ik niet, het werkt met katrollen aan de bakstukken, een kinketting en een neusriempje met allerlei gespen. Ik moet zeggen hij zag er nogal ingewikkeld uit. Omdat het een mooie leerkwaliteit was heb ik hem toch maar meegenomen.
Het ding had blijkbaar al een poosje in de winkel gelegen en had vreselijke dorst. Ik haalde hem dus voorzichtig stukje voor stukje uit elkaar zodat, eerst de ene kant aangepakt kon worden, weer in elkaar gezet en daarna de andere kant.
Dan denk je toch dat je voorzorgsmaatregelen neemt om er voor te zorgen dat je de boel ook weer in elkaar kunt zetten. NOT!!!Ik had het ding al lang in een hoek gesmeten maar dank zij de volhardendheid van Juul is het gelukt. Pffff...

AUW (Met hoofdletters)

Ocho heeft geen brandmerk, want dat mag niet meer. Frits had hem nog wel en hoewel ik weet dat hij het zetten van dat merk vast helemaal niet leuk gevonden heeft vond ik het wel mooi. Maar zou het werkelijk het welzijn van het dier zijn waarom het niet meer mag of is het gewoon de arbo-wet.
Kijk hier maar eens: http://www.youtube.com/watch?v=djFSDNJTOQ4

Diefke

Het heeft zo'n zeven jaar geduurd voor ik Diever ervan heb kunnen overtuigen dat het leuk zou zijn als hij met me mee liep tijdens het rijden. Pas toen hij ontdekte dat we dan ZONDER HEM naar het BOS gingen, ging de knop om.
Hij reageert perfect ook al moeten we een stukje langs de weg. Als we draven of galopperen dan loopt hij een meter of tien achter ons. Als we stappen dan zeg ik: "ga maar vooruit" en dan gaat hij een meter of tien voor ons lopen. Op die manier kan ik hem steeds in de gaten houden en hij mij...
Hij is een windhond en het blijft dus oppassen dat hij niet toevallig het wild eerder spot dan ik. Als ik op tijd ben kan ik hem makkelijk onder controle houden, en ik ben eigenlijk altijd op tijd. Het enige wat ik lastig vind is dat het honden-los gebied in de Drunense Duinen niet bedoelt is voor paarden. Dus ik ben altijd ergens in overtreding.......
Risico van het vak zullen we maar zeggen.

Extentions

Mijn stalgenote was ijverig de prachtig lange manen van haar paard aan het trekken. Zonde vind ik dat. Maar zij niet, en ieder zijn smaak. Haar paard heeft een prachtige lange voorlok en nu dus manen die min of meer recht op staan.
Als ik een paard probeer te tekenen (de hoofden lukken al een beetje) dan teken ik daar bijna automatisch een voorlok aan die bijna tot de neusgaten komt. Dat vind ik nou mooi. Als ik dat toch eens bij Ocho kon kweken.... Helaas heeft de Ocho een paar friemelsprieten tussen zijn oren die niet veel meer doen dan de plaats aanwijzen waar de groei op zou moeten treden. Met behulp van de lange lokken die het langharig tuig van mijn stalgenote toch niet meer nodig had, heb ik eens onderzocht of het Otch zou staan. Hij was er zeer content mee, en ik ook. Jammer dat het niet bleef plakken...

Trainingsmishandeling*

Buurman is al lang gepensioneerd en heeft een pony voor de wagen staan. We bespraken de training van ’t beest. Ik ben uitgenodigd om mee te gaan.
En dat ga ik zeker eens doen. Er is op dit moment heel wat te doen over de training van top-paarden. Er was de zaak van Christine Wells in Duitsland, die haar paarden met stang en trens zo stevig aanpakte dat het bloed uit hun monden droop. En nu de toestand rond Power and Paint waar een zekere CvB een bijzondere demonstratie van haar methode laat zien. CvB heeft een reputatie van hier tot Tokio dat zij zulke zachte methodes hanteert.
Buurman zegt dat “ze” het allemaal zo doen, als niemand het ziet. Ik vind dat zo ongelofelijk. Dan speelt de hele sport Horen Zien en Zwijgen...
En hoe ongelofelijk ik het ook vind, naarmate ik er meer over nadenk, buurman zou gelijk kunnen hebben. Net als het dopinggebruik in diverse sporten. Achteraf roept men om vergeving en wir haben es nicht gewust.
Het is pijnlijk om in het groot te gaan denken, liever blijf ik naief.

* methode van training die eigenlijk je reinste mishandeling is maar zo niet genoemd mag worden.

Jaloers

Het baggerseizoen begint weer. En hoe dol ik ook ben op herfstlucht wat heb ik toch de hekel aan blubber. Blubber in de weide, in de bak en in het bos.
Tot overmaat ontdekte ik ook nog eens dat mijn leuke rood met witte stippen laarzen van vorig jaar niet meer waterdicht zijn.
Na het longeren was ik dus zwartgespikkeld, natgeregend en had ik een soppige voet. En dan mijzelf maar wijsmaken dat ik een bikkel ben.
Nee ik zou een bikkel willen zijn, maar intussen zit ik toch zachtjes te overwegen lid van de rijvereniging te worden. Dan zie ik mijn stalgenoten vertrekken naar een lekkere droge binnenbak en dan wil ik ook zo graag een eindje rijden.